Och wat hadden wij een grote mond van tevoren. Toen we zwanger waren hadden we allerlei ideeën over hoe we de opvoeding van onze baby gingen aanpakken. Theoretische kennis en ervaring met andermans kinderen gaven ons vertrouwen, maar toen we eenmaal ons eigen kindje vasthielden, veranderde alles. Hier zijn de top tien dingen die wij nooit zouden doen (maar toch deden).
1. s' Avonds/ s' nachts een rondje lopen buiten met de draagzak (Madelon)
Charlie was op een avond heel verdrietig. Hij was denk ik 5 of 6 weken oud. We hebben samen geknuffeld, ik heb zijn luier verschoond, wat extra melk gegeven, maar toch bleef hij huilen. Naar mijn idee had ik alles gedaan om hem comfortabel te laten voelen. Op een gegeven moment dacht ik: 'Hup in de draagzak en ik ga eventjes naar buiten'. Het was rond 1:30 uur, maar dat maakte mij weinig uit. We hebben met z'n 3e een rondje gelopen buiten van ongeveer 15 minuten. Toen we thuis kwamen heb ik hem op bed gelegd en ging hij heerlijk slapen. Die frisse neus heeft dus echt wel gewerkt. Regelmaat en routines zijn fijn voor baby's en kinderen, maar wees niet bang dat je dat overhoop gooit.
2. Op een yogabal bouncen (in de nacht) (Madelon)
Toen ik zwanger was kocht ik al vrij snel een yoga bal bij die bekende koopjes supermarkt, je kent hem wel... met blauw en wit. Richting de 30 weken zwangerschap pompte ik de bal op en ging ik er eventjes op bouncen. Ik had het bouncen op de yoga bal een beetje geromantiseert denk ik. Tijdens mijn bevalling toen ik thuis mijn weeën opving heb ik heerlijk op de yoga bal gezeten en gebounced. Rondjes draaien met mijn heupen om zo de baby dieper het bekken in te laten zakken. Een aantal weken na de geboorte van Charlie wisten we snachts eventjes niet meer hoe we Charlie in slaap kregen en ben ik op de yoga bal gaan zitten. Charlie vondt het zachtjes op en neer bouncen op de bal blijkbaar fijn en viel heerlijk in slaap.
3. Geen suiker en alles biologisch/zelf maken (Denise)
Jahoor, ik was er zo een. Een moeder die dacht dat ik alleen maar vers zou koken, geen suiker zou aanbieden in het eerste jaar en al helemaal geen potjes zou gebruiken. Ik zet mijn clowns neus alvast op, want dit ging niet zoals ik het had bedacht. Vers koken (fruit en groente hapjes maken) ging mij goed af. Lux at alleen best wel slecht brood. In het begin is dit natuurlijk logisch en met boter en avocado en noten pasta probeerde ik het op te leuken voor hem. Toen hij ruim 7 maanden was en al zeker een maand aan het oefenen was met brood ging het nog steeds niet erg lekker. Een collega wees mij er op dat hij misschien wel een zoetekauw is? Zou niet heel raar zijn aangezien ik ook van een suikertje hou op zijn tijd! Ik begon met appelstroop en jam...jahoor het brood werd nog net niet uit mijn handen getrokken.
Nu vinden we daar onze balans in en probeer ik alsnog zo'n gezond mogelijke keuze te maken voor hem. Maar af en toe jam en appelstroop moet ook zeker kunnen. ( en een likje van een ijsje proberen, stukje kroket, een patatje etc.) Mijn eigen voornemens kunnen mooi de prullenbak in.
4. Mijn kind vasthouden en 3 keer vragen hoe zijn dag is op de opvang (Denise)
Toen ik zwanger raakte had ik al een grote mond tegen collega's. Dat ik mijn kind mee zou nemen naar de opvang zou niks veranderen aan de manier waarop ik werkte. Hij zou zijn 'eigen dag' hebben op de opvang en ik ben gewoon leidster op mijn eigen groep. Maar toen kwam die eerste wen dag en ging ik zelf ook weer aan het werk. Van 24/7 samen zijn, zag ik hem nu een stuk minder! Hoe fijn en luxe is het dan om af en toe om een hoekje te kunnen gluren. Ook als ik met de groep buiten was dan kon ik af en toe toch de verleiding niet weerstaan om even met hem te knuffelen. Ik had verwacht dat ik het makkelijker kon scheiden van elkaar, maar blijkbaar niet! Nu wordt hij wat gevoeliger voor het feit dat ik dan weer wegloop dus de dagen van extra knuffelen zijn voorbij, ik wil natuurlijk niet dat hij er verdrietig van wordt.
5. De hele tijd foto's van je eigen kind in een ander z'n gezicht duwen (kijk hoe knap) (Denise)
Ik was (en ben) van mening dat ieder kind uniek is, maar weinig kinderen bijzonder. Dat klinkt harder dan dat ik het bedoel. Door mijn werk heb ik ontzettend veel kinderen gezien. Ieder kind is uniek en heeft zijn eigen kwaliteiten. Voor ouders is hun kind hun alles, het meest bijzondere kind ter wereld. Maar voor de buitenwereld valt dat best wel mee. Het is logisch dat ik Lux het aller knapste, liefste, slimste ventje van de wereld vind en dat andere mensen gewoon een jongetje zien. Ik had daarom mijzelf van te voren voorgenomen om niet al te veel te "pronken" met foto's van mijn kind... mislukt... maar Lux is ook echt de knapste baby ter wereld :')!
6. Over bevallingen praten en over die van jezelf
Als er een onderwerp is wat maar al te interessant is dan vind ik dat 'de bevalling'. Niet perse mijn eigen, maar ik kan er niet over uitgepraat raken. Als het onderwerp ter sprake komt in een gesprek dan kan ik zo inhaken en vragen stellen en luisteren naar iemands andere bevalling. Soms word ik zo enthousiast dat ik na 10 minuten denk: 'oh nu praat ik alleen maar over mijzelf'. Haha... ach.
7. Je eigen moedermelk proeven (Madelon)
Ohhhhh ik kon er zo van gruwelen als ik het woord borstvoeding hoorde vóórdat ik een kinderwens had. Het liefst vermeed ik dat soort contact met andere. Nu ik zelf een kindje heb is dat 100% omgedraaid. Wat vind ik het mooi dat je lijf in staat is om je kindje de voeding te geven. De borstvoeding ging bij mij goed, dus ik heb geen ervaring dat het niet lukt. Naast borstvoeding aan de borst vond papa het ook leuk om af en toe een flesje te geven. Helemaal fijn! Charlie ging rond 20 weken naar de kinderopvang en ik vond het wel belangrijk dat hij voor die tijd uit een flesje leerde drinken. De melk had ik warm gemaakt en om te checken of de temperatuur goed was deed ik zonder na denken de fles in me mond. De temperatuur was gelukkig goed, maar ik schrok ook een beetje dat ik zelf de borstvoeding had geproefd...
8. In slaap wiegen (Denise)
Ik geef het maar meteen toe...ik ben een wieger. Lux is op het moment van schrijven ruim 8 maanden en nog steeds wieg ik hem af en toe in slaap. En weetje.. ik schaam me er niet eens voor! Dat hoeft ook niet vind ik. Ja ik had van te voren voorgenomen dat ik heel consequent zou zijn met de bedroutine en dat ben ik ook, maar dan op andere punten. Op sommige dagen heeft hij gewoon wat meer moeite met in slaap komen en wordt hij er rustig van als hij lekker in mijn armen ligt. Ik zing zacht een liedje en langzaam zakken ze ogen dicht. Dit is zo'n fijn moment voor ons allebei en ik vind het veel meer waard dat hij rustig in slaap valt dan dat het strijd en huilen is. Ik heb wel het geluk dat ik een goede slaper heb (s'nachts) en hij regelmatig ook zonder hulp in slaap valt.
9. Gekke stemmetjes en koosnaampjes (Denise)
Dit is heel persoonlijk voor iedereen maar ik zelf kreeg altijd een beetje jeuk van al die 'bijzondere' koosnaampjes die ouders aan hun kind geven. Dat zou mij niet gebeuren en ik noem hem dan ook gewoon bij zijn naam...dacht ik...Volgens mij noem ik hem zelden bij zijn naam en hoe meer ik er op probeer te letten, hoe vaker ik een koosnaampje gebruik. Lux en Charlie heten ook wel: knetterkontje, stinke-boef, koekie, luxie-beer , Charmender of bebbet. Hoe noem jij je kindje wel eens?
10. plastic, kleurrijk en geluidmakend speelgoed (Madelon)
Mijn kind krijgt alleen hout speelgoed, mijn kind krijgt geen speelgoed met geluidjes. Dit waren dus echt dingen die ik zei voordat Charlie werd geboren. Ja, ik hoor andere moeders al lachen als ze dit lezen. De hele zwangerschap en de eerste weken heb ik geen speelgoed voor Charlie gekocht. Ik vond het niet nodig en wat voor speelgoed geef je een pasgeboren baby... Van mijn zus kreeg ik een handgemaakte babygym met gehaakte aapjes eraan. Dat was een schot in de roos. Urenlang heeft het de interesse van Charlie gehad en naar mate hij ouder werd probeerde hij ook de staart van de aap te pakken. Zo lief!
Moet je nu is in ons huis kijken. Charlie is ruim 1 jaar oud (sorry, leeftijd aanduiden met maanden vind ik cringe) Ik heb wel houten speelgoed; de poppetjes en gekleurde ringen van Grapat vind hij geweldig, maar de SmartMax dieren en auto's zijn ook favoriet hier. Speelgoed met geluid hebben we eigenlijk niet. Heb ik me toch een beetje aan mijn woord gehouden, haha.
Welke dingen doe jij als ouder, maar had je je voorgenomen niet te doen?
Reactie plaatsen
Reacties