Borstvoeding - Onze Ervaring

Borstvoeding is een onderwerp dat veel emoties en meningen kan oproepen. In deze blog willen wij onze eigen ervaringen delen. Met als doel om herkenning te beiden aan andere (aanstaande)ouders.  Laten we deze blog meteen beginnen met een belangrijke disclaimer: Dit zijn  onze persoonlijke ervaringen. Wat voor de een werkt, werkt niet voor de ander. Het is absoluut niet onze intentie om te oordelen of je het gevoel te geven dat er maar één juiste manier is. We willen je juist meenemen in ons borstvoedingsavontuur. 

Madelon

Al voordat ik in verwachting was wist ik dat ik graag borstvoeding wilde geven. Toen ik zwanger was van Charlie was er dus geen twijfel of ik kunst of borstvoeding wilde geven. Al vrij snel had ik colostrum (eerste moedermelk). Niemand had mij ooit verteld dat je dit dus al vroeg in de zwangerschap kan hebben.  Ah fijn... Na de bevalling van Charlie ging het borstvoeden goed. Charlie hapte goed aan en daardoor kwam de productie goed op gang. In het begin was het voeden best wel pijnlijk, maar als Charlie eenmaal goed 'hing' voelde ik er vrij weinig van. Heerlijk vond ik het. Vooral toen de kraamhulp me vertelde over liggend voeden. Wat een uitkomst was dat zeg! Vaak had Charlie aan 1 borst genoeg en deed ik de Haakaa op de andere borst. Dit is een soort kolf die je vacuum op de borst zet, zodat je de melk wat lekt op kunt vangen. Super handig! Ik verzamelde zo tussen de 50 en 80 ml per voedingsmoment in de Haakaa. In no time had ik een voorraad in de vriezer. Ik heb een aantal keer in het openbaar gevoed. Iets waar ik totaal geen problemen mee heb, alleen vond ik het niet altijd praktisch. Je zou misschien denken dat het makkelijk is om altijd je borstvoeding bij je te hebben, maar ik vond het vaak een gedoe met kleren. Wat kan je aan de kantschuiven zonder dat je het gelijk koud krijgt of met een ontbloot boven lijf op een terras zit ;p. Voor die situaties nam ik dus een fles met borstvoeding mee. Iets anders wat ik zelf belangrijk vond is dat Charlie naar de opvang gaat. Hier zou hij uit een flesje moeten drinken. Door op deze manier hem er aan te laten wennen hoopte ik dat het drinken op de opvang ook goed zou gaan. Gelukkig! dat ging ook goed :) 

Op een geven moment voelde ik sterk het gevoel dat ik er klaar mee was. Ik wilde graag weer mijn lijf voor mijzelf. Tegen de meeste adviezen in ben ik in 4 of 5 dagen gestopt. Dit voelde goed voor mij, maar mijn borsten hadden wat meer weerstand. Ik had veel last van stuwing en heb 3 dagen een strakke sportbh aangehad. Daarna was het klaar en dat voelde helemaal prima voor mij!

De borstvoedingsperiode verliep van Charlie erg goed. Dus toen ik erachter kwam dat ik weer in verwachting was wilde ik weer graag borstvoeding geven. Nate hapte na de bevalling goed aan. Dit was het extra zetje om de placenta te laten geboren worden. Nate was best gretig dus die liet voorlopig niet los. De tweede keer borstvoeden vond ik pittiger dan de eerste keer. Nu had ik een peuter rondrennen en moest ik daar soms achteraan. Ook loop je (naja ik dan) heel de dag voor je gevoel met blote borsten. Nate kreeg met ongeveer 5 weken spruw. Dit is een schimmel in de mond wat vaker voorkomt bij baby's. Hij kreeg medicijnen voor de spruw, maar omdat dit tegelijk was met de antibiotica voor de nierbekkenontsteking heeft het toen niet geholpen. Inmiddels werd het aanhappen door de spruw bij Nate lastiger en kreeg ik last van kloven, bloed en ellende. Denise had ik inmiddels wanhopig  midden in de nacht geappt dat ik er wel klaar mee was ;). Die ochtend had ik de nachtelijke situatie gerelativeerd en kon ik er weer met wat energie tegen aan. Ik kolfde en Nate dronk alleen nog uit de fles. Het kloven deed zoveel minder pijn dan 'live' voeden. Hierdoor kregen mijn borsten wat rust. Na een paar dagen deed het aanhappen geen zeer meer en kon ik gelukkig  Nate weer live voeden. Heerlijk! Ook bij Nate kwam rond dezelfde periode als bij Charlie de gedachten dat het borstvoeden wel klaar was. Nu ook snel afgebouwd en het is all good. Verder heb ik (gelukkig) geen heftige struggels gehad met borstvoeden. 

Denise

Toen ik zwanger raakte van Lux wist ik meteen dat ik wilde proberen om borstvoeding te geven. Ik had me niet echt voorbereid en als het niet zou lukken, zou het ook geen drama zijn, dacht ik. Toen Lux geboren werd merkte ik al snel dat ik het toch heel belangrijk vond om borstvoeding te geven, ookal lukte het niet goed. Hij hapte niet goed aan en mijn tepels waren vlak en mijn melk kwam langzaam op gang. We begonnen al snel met kolven en bijvoeden. Het werd een hele strijd en ik kon het niet loslaten. De eerste weken heb ik van alles geprobeerd: power kolven, aanleggen, tepelhoedjes etc. Na 3 weken lukte het eindelijk om hem live te voeden, wat was ik trots! Het duurde alleen niet lang want na een aantal dagen stopte hij er weer mee. Hij werd woest als ik hem probeerde aan te leggen, het lukte gewoon niet. Ik was daar super verdrietig over en kon het nog steeds niet loslaten. Ik heb uiteindelijk 3 maanden full time gekolfd (met af en toe een kleine live voeding). Daarnaast moest ik hem ook bij voeden met kunst omdat ik met kolven soms net niet genoeg had. Ik weet niet of het door het kolven kwam, maar mijn melk liep steeds verder terug en de hoeveelheid aan kunstvoeding moest steeds meer opgehoogd worden. Vlak nadat hij 3 maanden was ben ik helemaal gestopt. Het was goed zo en ik was blij dat hij in die eerste paar maanden zo veel mogelijk heeft gehad. 

9 maanden na de geboorte van Lux raakte ik zwanger van Ted. Met het hele borstvoedingsverhaal nog vers in mijn geheugen besloot ik me deze keer beter voor te bereiden. Vanaf 36 weken zwangerschap had ik al een elektrische kolf in huis en begon ik met prenataal kolven. Dit was alleen best teleurstellend want er gebeurde precies niks. Ik had er dan ook een hard hoofd in dat het deze keer anders zou gaan. Ik had met mijn partner afgesproken dat ik deze keer niet zo lang full time kon kolven omdat zij ook weer sneller aan het werk zou gaan en we nog een kleine man hadden rondlopen. Ik had het nummer van een lactatiekundige alvast opgeslagen in mijn telefoon en meer dan dit kon ik niet doen qua voorbereiding.

Na de bevalling van Ted heeft de verloskundige geholpen om met de hand wat te kolven. Er kwam zowaar colostrum uit! Ik was super verbaasd en mega blij. De eerst twee weken was het aanhappen ontzettend pijnlijk en zat ik met elke voeding met kromme tenen en de tranen over mijn wangen. Ik had een consult van een lactatie kundige geboekt en zij heeft me heel goed goed geholpen. Borstvoeding geven heb ik de hele periode super bijzonder gevonden, maar het werd pas na een week of 4/5 echt 'leuk'. De pijn verdween en Ted groeide als een malle! Na 3,5 maand werd Ted steeds kwaad tijdens een voeding. Ik merkte dat het niet snel genoeg ging voor hem en hij steeds na anderhalf/twee uur weer trek had. Dit was het moment om af te bouwen. Dit vond ik best wel emotioneel omdat je je dan weer een stukje 'losmaakt' van je kind. Ted is hoogstwaarschijnlijk ook mijn laatste kindje dus dat maakt dat we samen een mooie periode afsluiten. 

Wil je naar aanleiding van ons verhaal iets delen?

contact ons via Instagram @bemoederd (L)